The post Diefstal stroom bij hennepkwekerij niet te snel aannemen appeared first on hennepadvocaat-hennepkwekerij.

Hoge Raad: pas diefstal elektriciteit bij verbruik

De Hoge Raad oordeelde als volgt:

“Onder ‘wegnemen’ als bedoeld in art. 310 Sr moet worden verstaan het zich verschaffen van de feitelijke heerschappij over het goed dan wel het aan de feitelijke heerschappij van de rechthebbende onttrekken van dat goed (vgl. HR 22 maart 2011, ECLI:NL:HR:2011:BP2627, NJ 2013/159, rov. 2.3).

The post Pas diefstal elektriciteit bij daadwerkelijk verbruik appeared first on hennepadvocaat-hennepkwekerij.

Het technische netverlies is de energie de verloren gaat tijdens het transport van de elektriciteit. Dit type netverlies uit zich in de vorm van het warm worden van elektriciteitskabels.

Het verschil tussen het berekende technische netverlies en het totale netverlies wordt het administratieve netverlies genoemd. Deze categorie wordt mede veroorzaakt door elektriciteitsdiefstal.

In de systematiek van de elektriciteitsmarkt (weergegeven in de Netcode, Systeemcode en Meetcode) wordt het netverlies als “verbruik” aan de netbeheerder toegerekend. De netbeheerder wordt geacht de elektriciteit ter dekking van net netverlies zelf in te kopen bij een leverancier of handelaar op de elektriteitsbeurs (APX). De kosten voor het netverlies komen daarmee voor rekening van de regionale netbeheerder. Op basis van jaarlijkse prognoses kopen de regionale netbeheerders hun geprognosticeerd netverlies in bij genoemde handelaren/leveranciers.

Door de omvang van het netwerk van de netbeheerders behoren zij tot de grootste verbruikers/partijen op de elektriciteitsmarkt. Zij kunnen daardoor voor zichzelf tegen gemiddeld langere prijzen elektriciteit inkopen dan kleinere partijen. Bovendien kopen de netbeheerders deze elektriciteit niet in om hiermee als tussenhandelaar of leverancier aan derden (consumenten en grootverbruikers) bedrijfswinsten te maken. De inkoopprijzen van de elektriciteit liggen daardoor gemiddeld lager dan de tarieven die leveranciers aan consumenten en grootverbruikers rekenen. Omdat de inkooptarieven gedurende een periode van energiediefstal variabel kunnen zijn, wordt in de fraudefactuur gerekend met een gemiddelde inkoopprijs.

Het is echter wel noodzakelijk dat u goed oplet dat u niet het consumententarief betaalt, doch enkel het (gemiddelde) inkooptarief van de netbeheerder.

The post Netverlies netbeheerder; gemiddelde inkoopprijs bij berekening schade appeared first on hennepadvocaat-hennepkwekerij.

Schending zorgplicht

Tussen de klant en de energieleverancier bestaat een overeenkomst op basis waarvan de elektriciteit wordt geleverd. Wanneer later blijkt dat de elektriciteit buiten de meter om is afgenomen, levert dit een schending van de zorgplicht van de klant, als afnemer, op.
Zo volgt ook uit een uitspraak van het gerechtshof ‘s-Hertogenbosch van 27 september 2011, ECLI:NL:GHSHE:2011:BT6277, waarin het hof het volgende overwoog:

“Als contractuele wederpartij heeft [X.] jegens Essent een zorgplicht, op grond waarvan hij ervoor moet waken dat er geen ongeoorloofde handelingen worden verricht met de aansluiting, zoals het verbreken van de zegels, en geen elektriciteit wordt afgenomen zonder dat dit door de meter kan worden geregistreerd.”

Tegenbewijs mogelijk

In die zaak had de klant aangevoerd dat:

a) hij was niet op de hoogte van de hennepkwekerij (achter een blinde muur) en kon daarvan ook niet op de hoogte te zijn omdat er sprake was van normale bedrijvigheid overdag waarbij dozen en pallets zichtbaar waren, er geen opvallende bedrijvigheid in de avond was en er geen sprake was van afgeplakte ramen e.d.;
b) bij het sluiten van de huurovereenkomst heeft [X.] naast een uittreksel van de Kamer van Koophandel de identiteit van de onderhuurder gecontroleerd aan de hand van paspoortcontrole (in tegenstelling tot wat Essent stelt, zijn de ondertekende overeenkomst, het uittreksel en de kopie van het gecontroleerde paspoort door [X.] overgelegd als producties 8, 9 en 10 in eerste aanleg);
c) de hoofdmeter was gesitueerd in een later afgebakende bedrijfsruimte van een andere onderhuurder en was afsluitbaar;
d) [X.] nam regelmatig (elke 2 à 3 weken) de meterstanden op;
e) aan de aansluiting en meter waren geen onregelmatigheden zichtbaar, zoals ook volgt uit de controle door een medewerker [B.]t op 27 maart 2007.”

Het hof oordeelde dienaangaande als volgt over:

“Vaststaat dat de elektriciteitsaansluiting op naam van de eenmanszaak van [X.] is gemanipuleerd en dat buiten de meter om elektriciteit is afgenomen door een onderhuurder van [X.]. Deze feiten brengen mee dat [X.] in beginsel zijn zorgplicht jegens Essent heeft geschonden en aansprakelijk is voor de door Essent geleden schade. [X.] kan echter tegenbewijs leveren tegen dit vermoeden door aannemelijk te maken dat hij voldoende invulling heeft gegeven aan voornoemde zorgplicht.
8.2.5. Het hof is van oordeel dat indien voldoende aannemelijk wordt dat [X.] datgene heeft gedaan wat door hem is gesteld, hij voldaan heeft aan zijn zorgplicht en niet aansprakelijk is jegens Essent voor de, via de aansluiting op naam van zijn eenmanszaak, illegaal afgetapte elektriciteit en andere door Essent gevorderde schade.

8.2.6. Daarbij merkt het hof op dat met betrekking tot de vaststelling van de identiteit van zijn onderhuurder en diens bedrijvigheid voldoende vaststaat dat [X.] de benodigde zorg heeft betracht. Het hof is van oordeel dat de zorgplicht jegens Essent niet zo ver reikt dat [X.], zolang er geen aanleiding bestond tot enig vermoeden van een hennepkwekerij, daadwerkelijk achter de blinde muur had moeten controleren.

en

“Het aanbrengen van de illegale aftakking en de aansluiting op de installatie kan binnen kortere tijd zijn gerealiseerd, gelet op de geringe werkzaamheden die daarmee gepaard zullen zijn gegaan. Dit betekent dat er niet vanuit kan worden gegaan dat [appellant] dit moet hebben gemerkt.
Volgens Essent moet de illegale aansluiting in de eerste helft van februari 2007 zijn gerealiseerd. Wat daarvan zij, dat impliceert nog geen onzorgvuldig handelen. Van een zorgvuldig gebruiker van een elektriciteitsaansluiting kan wel verwacht worden dat hij – bij verbouwingswerkzaamheden – binnen afzienbare tijd maatregelen treft om fraude aan de aansluiting te voorkomen, maar niet dat hij deze maatregelen per direct neemt. Uit de stukken en verklaringen maakt het hof op dat de verbouwing slechts kort (een kleine maand) heeft geduurd, dat [appellant] en ook [onderhuurder sub 1.] regelmatig begin februari 2007 ter plaatse bezig waren, dat tijdens de verbouwing nieuwe sloten zijn geplaatst op de toegangsdeur van [appellant] en [onderhuurder sub 1.], dat [onderhuurder sub 1.] vanaf dat moment zijn kantoor altijd afsloot en dat vanaf medio februari 2007 alleen [appellant] en [onderhuurder sub 1.] toegang hadden tot de meteraansluiting. Daaruit volgt dat [appellant] tijdig de nodige maatregelen heeft getroffen en daarmee tevens voldaan heeft aan zijn buitencontractuele zorgplicht. [appellant] is daarom niet aansprakelijk voor de door Essent gevorderde schade.”

Het hof oordeelde uiteindelijk dat de klant zijn zorgplicht niet heeft geschonden

The post Opnieuw aansluiten meter na hennepkwekerij / afwijzing vordering Enexis appeared first on hennepadvocaat-hennepkwekerij.

” Bij deze beoordeling staat voorop dat niet in geschil is dat [gedaagde] geen overeenkomst met Stedin had en dat hij zelf niet betrokken was bij de hennepkwekerij in de woning. In een dergelijk geval geldt als algemeen uitgangspunt dat [gedaagde] niet aansprakelijk is jegens Stedin voor de door haar geleden schade, tenzij hij wist of behoorde te weten dat iemand anders in de door hem gehuurde woning een hennepkwekerij had gevestigd. Dat [gedaagde] dit wist of hoorde te weten, is door Eneco wel gesteld, maar is door haar niet concreet en feitelijk onder¬bouwd nadat [gedaagde] had aangevoerd dat hij de woning had onderverhuurd. In de kern stelt Eneco niet meer dan dat [gedaagde] huurder was, dat hij de contractuele verplichting had om de woning zelf te gebruiken en dat aannemelijk is dat hij moet hebben geweten wat er in de woning gebeurde danwel dat hij de woning had kunnen controleren. In het licht van de stelling van [gedaagde] dat hij had onderverhuurd, had het op de weg van Eneco gelegen om de gestelde kennis van [gedaagde] nader te onderbouwen. Anders dan Eneco lijkt te betogen, brengt de enkele omstandigheid dat [gedaagde] de mogelijkheid had om de woning te inspecteren nog niet mee dat [gedaagde] jegens Stedin gehouden was om dergelijke inspecties uit te voeren. De rechtbank gaat er daarom vanuit dat [gedaagde] niet bekend was met de hennepkwekerij en dat hij dat ook niet hoefde te zijn. Hij is hiervoor dan ook niet aansprakelijk.”

The post Positie van de huurder die geen contract heeft met de netbeheerder en die niet betrokken is bij de hennepkwekerij appeared first on hennepadvocaat-hennepkwekerij.

“Het hof zal de vordering afwijzen voor zover deze betrekking heeft op kosten die door Enexis gemaakt zijn in opdracht van de politie Kerkrade in het kader van het opsporingsonderzoek. Dergelijke kosten plegen niet op individuele burgers te worden afgewenteld. Door inschakeling van de -mogelijke- benadeelde in het opsporingsonderzoek, welke benadeelde die kosten vervolgens via privaatrechtelijke weg op de verdachte tracht te verhalen, wordt op onaanvaardbare wijze deze dit uitgangspunt doorkruist. De in het voegingsformulier onder punt 3 en 4 vermelde vooronderzoekskosten netmeting en netwerkkosten elektriciteit, tezamen € 561,11, merkt het hof aan als kosten ten behoeve van het opsporingsonderzoek. Het hof zal deze posten dan ook afwijzen”

In de uitspraak van Rechtbank Limburg van 16 juli 2013, ECLI:NL:RBLIM:2013:4262 heeft de rechtbank dit voor wat betreft de vooronderzoekskosten netmeting bevestigd, maar de rechtbank overweegt de netwerkkosten, uurtarief inspecteur, en administratiekosten wel voor schadevergoeding in aanmerking komen.

De rechtbank overwoog als volgt:

“Door de raadsvrouw zijn enkele posten van de vordering betwist. Zij heeft in dat verband gewezen op een arrest van het hof te ’s-Hertogenbosch, gepubliceerd onder LJN-nummer CA0715. Uit dit arrest kan worden opgemaakt dat kosten die gemaakt worden in opdracht van de politie in het kader van het opsporingsonderzoek naar de strafbare feiten, niet op individuele burgers afgewenteld kunnen worden in het kader van een civiele vordering in het strafproces. Deze kosten dienen ten laste te komen van de Staat en niet ten laste van een verdachte.

De rechtbank onderschrijft dit uitgangspunt. Zij heeft echter ook acht geslagen op het uitgangspunt dat een benadeelde partij kosten mag vorderen als rechtstreekse schade, indien deze noodzakelijk waren om het gepleegde feit aan het licht te brengen, zoals door de Hoge Raad bepaald in haar arrest van 22 april 2008 (gepubliceerd onder LJN-nummer BB7077).

Ook redelijke kosten ter vaststelling van schade en aansprakelijkheid en ter beperking van de schade komen voor vergoeding in aanmerking op basis van artikel 6:96, lid 2 BW. De door Enexis B.V. gevorderde posten netwerkkosten (welke niet verward dienen te worden met netmetingskosten, die wel gemaakt worden in het kader van het opsporingsonderzoek), uurtarief inspecteur en administratiekosten zijn voor de rechtbank kosten die deze benadeelde partij niet primair heeft gemaakt in het kader van haar samenwerking met de politie ten behoeve van de opsporing en bestrijding van hennepteelt, maar (hoofdzakelijk) om de omvang van de schade te kunnen bepalen die zij ten gevolge van het illegaal afnemen van energie heeft geleden. Deze kosten acht de rechtbank ook redelijk en redelijkerwijs noodzakelijk om de omvang van de schade vast te kunnen stellen. Derhalve hebben deze kosten te gelden als rechtstreeks gevolg van het bewezen verklaarde en de rechtbank zal deze posten eveneens toewijzen, te vermeerderen met de wettelijke rente.”

The post Geen vergoeding voor kosten gemaakt in opdracht voor politie appeared first on hennepadvocaat-hennepkwekerij.